Standaardisering van boekhoudsoftware?
Leveren fiscale e-controles betere resultaten op dan de traditionele controles? Het Rekenhof, dat een genuanceerd antwoord geeft op die vraag, legde bij zijn onderzoek problemen bij onze controlediensten bloot. Hoewel de controleurs in principe de vrije keuze hebben om al dan niet voor e-controles te kiezen, werden er op het niveau van de controlecentra kritieke prestatie-indicatoren (Key Performance Indicators - KPI) opgelegd.
Sinds 2023 moet elk controlecentrum van de administratie Grote Ondernemingen (GO) en van de administratie Kleine en Middelgrote Ondernemingen (KMO) voor minstens 15% van de dossiers een e-controle uitvoeren. Zo stelt er zich van bij het begin een groot probleem: vaak zijn de door de belastingplichtigen elektronisch aangeleverde boekhoudkundige gegevens immers onleesbaar voor de controleurs en moeten ze eerst worden omgezet in een werkdocument, dat zo uniform mogelijk is om een routinecontrole op uit te kunnen voeren.
De Belgische belastingplichtigen gebruiken immers ongeveer 80 verschillende boekhoudprogramma’s, die allemaal een andere structuur hebben. Er moet voor elk van die programma’s een conversiescript worden geprogrammeerd, dat bovendien voortdurend moet worden aangepast door de vele updates. Het schrijven van die conversiescripts gebeurt op maat en is tijdrovend.
Aangezien het Nationaal Centrum Opsporingen (NCO) van de AAFisc maar een beperkt aantal e-auditors heeft, moeten zij prioriteiten stellen. Momenteel zijn er voor slechts 18 van de 80 boekhoudprogramma’s scripts beschikbaar. De tijdrovende creatie en update van de scripts zou volgens het Rekenhof echter volledig kunnen worden ondervangen door de wettelijke invoering van een verplichte nationale standaard zoals de SAF-T (Standard Audit File for Taxes).
Lees meer