Is elke schuldenaar te goeder trouw?
Het gezond verstand en vaak ook de ervaring doen ons ertoe neigen om die vraag negatief te beantwoorden. Het is echter wel het uitgangspunt van een voorontwerp van wet betreffende de procedure van sanering van consumentenschulden waar de Hoge Raad voor Zelfstandigen en de KMO (HRZKMO) zich sterk tegen verzet.
Stellen dat elke schuldenaar te goeder trouw is en het nodige zal doen om zijn schulden af te lossen, waarbij hij vrijwillig gebruikmaakt van de saneringsprocedure of van die voor de collectieve schuldenregeling, lijkt de HRZKMO nogal utopisch. De raad vindt de transparantievereisten tegenover de consument te laag. Er is geen enkele publicatiemaatregel opgenomen. Er is geen volwaardige controle op het plan, geen afdoende anti-misbruikbepaling en geen regeling met betrekking tot nieuwe schulden.
Voor de HRZKMO, die zijn afkeuring duidelijk maakt in een nota die te technisch is om ze hier weer te geven, zal er sprake zijn van een onevenredige inbreuk op de rechten van de schuldeisers en impact op hun cashflow. Daar komen nog procedurele en administratieve logheid bovenop, naast rechtsonzekerheid voor de verschillende betrokkenen, in het bijzonder de schuldeisers, en het risico dat de schuldenaar het nieuwe instrument gebruikt om zijn onvermogen te organiseren en met vertragingsdoeleinden te handelen.
Lees meer