Pakjesbezorgers uitgeput?

Net als vrachtwagenchauffeurs “moeten de pakjesbezorgers recht hebben op rust na 9 uur bezorgen. In totaal maximaal 56 uur per week pakjes leveren, maximaal 90 uur per twee weken en maximaal twee keer per week 10 uur. Dus geen doodvermoeide pakjeskoeriers meer in onze straten”, zo schrijft de minister van Telecommunicatie en Post wanneer ze haar voorontwerp van wet voorstelt waarmee ze de pakjesbezorgers beter wil beschermen.

De bedoeling is lovenswaardig, maar de manier waarop de memorie van toelichting van de toekomstige wet is opgesteld, valt bij de kmo’s duidelijk niet in goede aarde. “In de memorie van toelichting worden kmo’s en het werken via onderaanneming in een slecht daglicht geplaatst”, klinkt het verontwaardigd bij de Hoge Raad voor de Zelfstandigen en de Kmo (HRZKMO). “De eliminatie van de werknemersvertegenwoordiging en van de mogelijkheden om intern te controleren (in kleinschalige ondernemingen) werkt niet alleen een ongehinderde verslechtering van de arbeidsomstandigheden maar ook een voedingsbodem voor sociale en fiscale fraude in de hand. (...) De controle op de naleving van de sociale en belastingwetgeving wordt bemoeilijkt door het zeer grote aantal kleine ondernemingen onder de aanbieders van postdiensten en door het ontbreken van vakbondsvertegenwoordiging van de bezorgers.”

Bovendien maakt de Raad zich zorgen over de administratieve kosten van de geplande maatregelen, waaronder de invoering van een registratiesysteem voor de rijtijden. Niemand ontkent dat er sprake is van misbruiken, aldus de HRZKMO, maar de voorgestelde maatregelen zijn niet noodzakelijk, niet proportioneel en niet efficiënt. De bestaande wetgeving volstaat. Er is eenvoudigweg “een gebrek aan goede controle”, vervolgt de HRZKMO.
Lees meer HRZKMO
Lees meer Petra De Sutter